"Często kłamie się z przyzwyczajenia..."- prawda c

neonówka

Ja też staram się nie kłamać , ale są takie pytania , na które odpowiadamy machinalnie kłamstwem , czyli np. odrobiłaś już lekcję ? . Wiadomo , ze wtedy odpowiadamy twierdząco . Tak na odczepnego.A ja chyba najczęściej kłamię , gdy chcę się od czegoś wymigać . Np. nie poszłam na angielski , bo źle się czulam <czytaj nie chciało mi się >.
Ogólnie , to chyba kłamię dosc często . I nie mówię wszystkiego przyjaciołom . Niektórych rzeczy nie muszą wiedzieć .

Wszyscy mówią , że kłamstwo to grzech , ale jakby się nad tym zastanowic , to nie da się nie klamać . Więc czy spowiadacie się z kłamstwa ??

Midnight

Hm, ja spowiadam się z kłamstwa, bo chcąc mnie chcąc jest to grzech. Ale nie kłamać jest straszliwie trudno, jeśli to w ogóle możliwe. A ja sama też sporo kłamię, na przykład kiedy po prostu nie mam ochoty się z kimś spotkać, a nie chcę urazić tej osoby. To chyba nie jest aż taki grzech? Mogłabym powiedzieć równie dobrze, że mi się po prostu nie chce, ale wtedy ktoś może czuć się dotknięty. I po co to?

Laodike · Gość

Kłamstwo?
Przyjemna sprawa. Łatwo za jego pomocą kreować dla innych rzeczywistość.
Kłamać z przyzwyczajenia?
Czysta bzdura. Co prawda kłamstwo wchodzi w krew, ale człowiek albo będzie z tym walczył i budował sobie silny charakter, albo nie i taki będzie z tego efekt, że uznają go za kłamcę.

A tak na marginesie:
nawet niedomówienie jest kłamstwem, bo tworzy dla drugiej osoby łędny obraz rzeczywistości.